Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010

ΚΥΘΗΡΑΪΚΗ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑ, μέρος 1ο



CULT σημαίνει “ADELIN”




Περίπου ένα χρόνο πριν, παρακολουθώ με την ανάλογη αγωνία, τη συζήτηση για τη συνένωση των δημοτικών σχολείων της νήσου, που διαδραματίζεται στη συχνότητα του ADELIN. Συμμετέχουν με ζήλο εκπρόσωποι γονέων, διαδασκόντων και τοπικών φορέων ενώ παρεμβαίνουν δυναμικά οι ενδιαφερόμενοι ακροατές απ' το τηλέφωνο. Άμεσες συνδέσεις με τους προϊσταμένους της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στον Πειραιά, έκτακτα τηλεφωνήματα από τοπικούς άρχοντες και άλλα, ανεβάζουν την ένταση της συζήτησης και δυναμιτίζουν τα πάθη ανάμεσα στους διαφωνούντες. Συντονιστής της βραδιάς, ο Τάκης, ανακοινώνει το επικείμενο σύντομο διάλειμμα. Οι φωνές και οι αντιρρήσεις χάνονται στα παρασκήνια και σκάει μούρη στα αυτιά μας ένας τσαχπίνης Πασχάλης να τραγουδά το προ τριακονταετίας: «Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο». Αν και γνώριζα από μικρή τον ίδιο και τον ραδιοφωνικό του σταθμό, εκείνην ακριβώς τη στιγμή συνειδητοποίησα την αδιαπραγμάτευτη αλήθεια: για τον Τάκη, οι προτεραιότητες χωρίζονται σε δυο μεγάλες κατηγορίες: το «ψώνιο» του για το ραδιόφωνο και όλα τα υπόλοιπα μαζί. Λάτρης και υπηρέτης του γνήσιου «σκυλάδικου», πανταχού παρών στα δρώμενα του νησιού και κυρίως εντυπωσιακά ανοιχτός σε κάθε είδους συνεργασία, μας μιλά -πρώτη φορά ο ίδιος- για τον ADELIN και την προσπάθεια μιας ολόκληρης ζωής:



-Πρώτα απ' όλα, Τάκη, πόσα χρόνια διατηρείς το σταθμό;
Ο ραδιοφωνικός μου σταθμός με την επωνυμία ADELIN 107,3 FM ΚΥΘΗΡΑ, άρχισε την πρώτη του εκπομπή το χειμώνα του 1988. Τότε, εκείνη την εποχή, η εκπομπή του ADELIN ήταν μικρής τοπικής εμβέλειας και για λίγες μόνο ώρες, χωρίς την απαιτούμενη τεχνολογία και φυσικά με πολλά τεχνικά προβλήματα. Σε αυτά με βοηθούσε για την αποκατάστασή τους, ο αδερφός μου σαν τεχνικός. Κάθε αρχή και δύσκολη…. Θυμάμαι το πρώτο μου μηχάνημα ήταν αυτοσχέδιο. Όσο για την επωνυμία! Τότε η καλή μου η παρέα παιδικών φίλων πρόσθετε και αφαιρούσε γράμματα σε ένα κομμάτι χαρτί για να φτιάξει το όνομα. Τελικά επικράτησε το ADELIN. Μου άρεσε και έμεινε… Από τότε, μέρα με την ημέρα με πολλή αγάπη και μεράκι, πολλή δουλειά και μέσα από πολλές δυσκολίες, σιγά σιγά αγγίξαμε το όνειρό μας και το κάναμε πραγματικότητα. Έτσι, φτάσαμε σήμερα να είμαστε στον αέρα 24 ώρες με μουσική, ενημέρωση και προβολή. Είκοσι δύο χρόνια λοιπόν. Φανταστείτε με τι τεχνολογία αρχίσαμε και πόσο δύσκολο ήταν τότε να γίνει εκπομπή, χρησιμοποιώντας για μουσική μόνο δίσκους βινυλίου τριάντα τριών και σαράντα πέντε στροφών, όπως και μπομπίνες μαγνητοταινίας καθώς και κασέτες. Για cd, mp3, mini disk και computers ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα δε μπορούσαμε να φανταστούμε και αν θα υπήρχαν κάπου, δεν είχαμε και τα χρήματα να τα αγοράσουμε, στοίχιζαν μια ολόκληρη περιουσία.

-Με ποιο κίνητρο ξεκίνησες τότε;
Το κίνητρό μου ήταν μόνο το χόμπι. Μου άρεσε να παίζω τραγούδια στο πικ-απ και να τα ακούνε κάποιοι φίλοι μου, μέσα από το ραδιόφωνό τους, φυσικά άκουγα και εγώ άλλους ερασιτέχνες όταν βρισκόμουν κάποιες φορές στην Αθήνα. Όλο αυτό το σκηνικό με τα τραγούδια, την μουσική, τις αφιερώσεις και την άμεση επικοινωνία με το ακροατήριο με γοήτευε, είναι πραγματικά μοναδικό!!! Αυτό ήθελα να πετύχω και το έκανα.

-Πόσες ώρες την ημέρα αφιερώνεις στο ραδιόφωνο;
Οι ώρες που αφιερώνω καθημερινά στο ραδιόφωνο είναι πάρα πολλές, σχεδόν όλη τη μέρα, αλλά και νύχτα όταν τυχαίνουν τεχνικά προβλήματα. Έτυχε αρκετές φορές να πάω στην κεραία εκπομπής στις 02:00 το πρωί. Όσο και να ακούγεται απλό και εύκολο το πρόγραμμα στον ακροατή, τόσο δύσκολη είναι η παραγωγή του. Δεν είναι μόνο τα τραγούδια που παίζουν μέσα από τον σκληρό δίσκο, εκτός από τις μουσικές εκπομπές, όπως ξέρετε, έχουμε και ενημερωτικές εβδομαδιαίες εκπομπές, αλλά και συνεχή ενημέρωση πάνω στα τοπικά θέματα και όχι μόνο, με ρεπορτάζ, συνδέσεις κ.τ.λ. Επίσης, καλύπτομε και τις διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις στο αγαπημένο μας νησί, δημιουργώντας έτσι και ένα μοναδικό, πολύτιμο ηχητικό αρχείο γεγονότων. Όσο για τις ώρες ζωντανής εκπομπής που έχω βγάλει πίσω από το μικρόφωνο, εδώ ειλικρινά δεν ξέρω ούτε εγώ. Είναι αμέτρητες. Να θυμηθώ μόνο τις πλημμύρες της Πλατείας Άμμου (6-12-2000) όταν μπήκα στο στούντιο στις 9:00 το πρωί, σε μια μαραθώνια εκπομπή ενημέρωσης και βγήκα στις 12:00 τα μεσάνυχτα. Και τόσα, τόσα άλλα.

-Τι είναι αυτό που θέλεις να κερδίσει ο ακροατής σου;
Να περνάει ωραία ακούγοντας ADELIN. Αν ακούει τις μουσικές εκπομπές να διασκεδάζει και αν ακούει τις ενημερωτικές, να ενημερώνεται σωστά και υπεύθυνα χωρίς να φάω την συνηθισμένη μούτζα, και όχι να αλλάξει κανάλι. Και ξέρετε πόσο εύκολο είναι αυτό να γίνει. Με μια κίνηση το κάνεις.

-Χρησιμοποίησες ποτέ το ραδιόφωνο για να επηρεάσεις μια ομάδα ή να προωθήσεις κάποια άποψη;
Κατ’ αρχήν δεν το χρησιμοποίησα ποτέ για προσωπικά μου συμφέροντα. Σε αυτό είμαι κάθετος. Και αυτό νομίζω το έχει εκτιμήσει ο κόσμος. Εδώ ακούγονται όλες οι φωνές και οι απόψεις, δίνουμε λόγο σε όλους μα σε όλους και δεν έχουμε αρνηθεί ποτέ το μικρόφωνο σε κανέναν. Προκαλούμε δημοσίως αν υπάρχει κάποιος που μας ζήτησε ραδιοφωνικό χρόνο και βήμα και του είπαμε όχι, να μας το πει. Ο ακροατής είναι αυτός που θα βγάλει από μόνος του τα δικά του συμπεράσματα κάθε φορά..

-Πώς θα χαρακτήριζες με δυο λόγια το ύφος του σταθμού σου;
Θα το χαρακτήριζα ενημερωτικό και μαχόμενο. Έχουμε ζήσει πολύ έντονες στιγμές….

-Στα τόσα χρόνια λειτουργίας, ποια θεωρείς την πιο ευτυχισμένη στιγμή;
Στα 22 χρόνια λειτουργίας, υπάρχουν αρκετές ωραίες, αλλά και δυσάρεστες στιγμές που έχω να θυμηθώ. Σαν πιο ευτυχισμένη στιγμή θεωρώ όταν μετά από πολλά χρόνια προσπάθειας και αγωνίας έφτασε στα χέρια μου από το Ε.Σ.Ρ. το καλοκαίρι του 2007 η βεβαίωση νομίμου λειτουργίας. Βλέπετε το κράτος και η ελληνική νομοθεσία για να σου δώσει άδεια σε θέλει πρώτα κάποια χρόνια να είσαι παράνομος. Ναι. Όπως το διαβάζετε. Εάν δεν έκπεμπες τη συγκεκριμένη ημερομηνία 1η Νοεμβρίου 1999, δεν μπορείς να πάρεις άδεια. (!).

-Έχεις δεχτεί παράπονα ή και εχθρικότητα εξαιτίας του σταθμού;
Παράπονα είναι φυσικό να έχω δεχτεί από τη στιγμή που υπάρχουν στο πρόγραμμά μου εκπομπές σχολιασμού, δε μπορούν να αρέσουν σε όλους αυτά που λέμε… Φυσικά είναι κάποιοι που έχουν αντίθετες απόψεις και έτσι δυσαρεστούνται, αυτό όμως είναι και η επιτυχία της εκπομπής, τα πιο πολλά σχόλια όμως είναι θετικά. Εχθρικότητα…μάλιστα μια μήνυση για παράνομη ραδιοεκπομπή και άλλη μια καταγγελία για δεύτερη συχνότητα αναμετάδοσης στο νότιο μέρος του νησιού. Φαίνεται ότι κάποιοι θεωρούν ότι κάνουμε κακό. Ήταν την εποχή που φιμώθηκε και το ΤΤV, το άλλο μισό της ηλεκτρονικής κυθηραϊκής ενημέρωσης.

-Αποτελεί κερδοφόρα επιχείρηση το ραδιόφωνο;
Δεν αποτελεί κερδοφόρα επιχείρηση. Πιστεύω ότι αν δεν ήταν το μεράκι και το χόμπι δεν θα μπορούσε να σταθεί. Η αγορά είναι μικρή, υπάρχει ανταγωνισμός, τα έξοδα είναι πάρα πολλά και τα μηχανήματα πανάκριβα. Κοστίζουν αρκετά ευρώ και είναι υπερευαίσθητα στις αυξομειώσεις της τάσης. Έχουμε πετάξει πολλά.

-Ποια σχέση έχει δημιουργηθεί μεταξύ σου και των ακροατών σου; Έχεις φαν κλαμπ;
Η σχέση μου με τους ακροατές είναι μια στενή σχέση φιλίας, αφού να σκεφθείς, όταν δεν με ακούνε κεφάτο σε μια εκπομπή, παίρνουν τηλέφωνο για να μάθουν τι έχω. Να σου πω ότι υπάρχει ακροατήριο, φίλοι που με ακούν από το ’88 ανελλιπώς χωρίς να έχουν χάσει εκπομπή! Να σου πω ότι επικοινωνούν σε κάθε εκπομπή έτσι απλά να πουν ένα γεια, να μου δείξουν ότι βρίσκονται στη ραδιοφωνική παρέα.

-Ποιο τραγούδι θα αφιέρωνες σε όσους μας διαβάζουν τώρα;
Ακούστε «Λαϊκά Μονοπάτια» και θα καταλάβετε ότι μιλάμε για τα μεγαλύτερο Φαν κλαμπ. Κρατάμε συντροφιά σε όλες τις ηλικίες, από μικρά παιδάκια, μέχρι γιαγιάδες και παππούδες. Τους ευχαριστώ όλους για τη μεγάλη τους αγάπη όλα τα χρόνια και αυτό το κάνουν καθημερινά. Οι φίλοι από τη Λακωνία μού έχουν στείλει δεκάδες επιστολές για να με ευχαριστήσουν για αυτό που κάνω.
Αφιερωμένο στους αναγνώστες των Κυμάτων:
«Πιο κάτω απ’ τον καβομαλιά και πέρα από την Κρήτη και στο Τσιρίγο τ΄ Όμορφο γεννήθη η Αφροδίτη!» ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ.
(Παναγιώτης Πολίτης, Αγία Πελαγία, Γενάρης του ’10)